باری دیگر با برنامه ریزی های مستمر قبلی، بار سفر را به همراهی همنوردان از شهرکرد و اصفهان بستیم و برنامه پیمایش از روستای "شترخوس" تا آبشار "چنجوله" را شروع کردیم. بامداد پنج‌شنبه ۱۵ آذر ماه، آغار حرکت ما بود. ساعت ۴:۳۰ صبح از شهرکرد به سمت منطقه "دیناران" با دو دستگاه ماشین سواری حرکت کردیم. بعد از گذشتن از شهرها و آبادی های مختلف همچون: شهرک کیان ، بهرام آباد ، طاقانک ، خراجی ، شلمزار ، کاج ، وارد روستای رستم آباد شدیم و پس از گذشتن از پل فلزی رودخانه به سمت منطقه دیناران ادامه مسیر را پیش گرفتیم. از روستاهای عباس آباد ، روپینه ، گردپینه ، چشمه سلیمان ، لاخشک عبور کرده و ساعت ۶:۱۵ صبح به روستای "لُشْتَر" رسیدیم.

لشترگوروئی، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان اردل و در دهستان دیناران واقع شده است. فاصله روستا تا شهر اردل حدود ۵۵ کیلومتر است.

از قبل با یک دستگاه نیسان هماهنگ کرده بودیم که جاده خاکی از لشتر تا شترخوس را با آن ادامه دهیم. با حدود یک ساعت و نیم تاخیر نیسان به روستا رسید و بعد از سوار شدن همنوردان ساعت ۷:۴۵ حرکت کردیم. جاده خاکی ناهموار و صعب العبور این منطقه را فقط با نیسان و ماشین های آفرود مناسب می توان عبور کرد. نیسان سواری ما با دیدن زیبایی‌های منطقه لذت بخش و مفرح شده بود. بعد از گذر از جاده پر پیچ و خم و چالشی آن و گذر از روستای "بادره"، ساعت حدود ۹:۳۰ صبح به روستای "شترخوس" رسیدیم. شترخوس نیز در دهستان دیناران واقع شده است. و دارای دو خانوار است.

روبروی آبشار که در ابتدای مسیر بود صبحانه را صرف کردیم. این آبشار را به اسم های مختلف می‌شناسند از جمله آبشار شترخوس ، آبشار دره "سمی" ، آبشار "بادره" ، یا آبشار "اُوْدی" . بعد از صرف صبحانه کوهپیمایی را رأس ساعت ۱۰:۲۵ آغاز کردیم. جهت کلی پیمایش در راستای جنوب شرق ادامه داشت. پاکوب مسیر مشخص نیست و باید در انتخاب مسیر دقت فراوانی انجام داد. مسیر گاهی در امتداد رودخانه بازفت و گاهی با ارتفاع گرفتن در دامنه‌های کوه ادامه داشت. پس از فراز و فرودهایی که داشتیم ، ساعت ۱۳ برای صرف ناهار توقف کردیم. بعد از استراحت و خوردن وعده غذایی ادامه مسیر را پیش گرفتیم.

قسمت هایی از مسیر با توجه به خاک سست و لغزنده ای که داشت باید با احتیاط عبور می‌کردیم. بعد از دو ساعت پیمایش به سمت شرق متمایل شدیم. در طول مسیر به چشمه آبی برخوردیم که اب آن قابل استفاده بود.

کوه "گَره" و "هفت چشمه" در دوردست نمایان شدند. کوه های پوشیده از برف و با عظمت ، طبیعت بکر منطقه ، مناظر خیره کننده و روح افزایی را پدید آورده بودند. کم کم به سمت جاده خاکی که در بالا دست وجود داشت حرکت می‌کردیم. در جاده به سمت روستای "ده دلی" ادامه مسیر را پیش گرفتیم. ساعت ۱۵:۳۰ به روستا رسیدیم.

روستای ده دلی از توابع بخش مرکزی شهرستان اردل و در دهستان دیناران قرار دارد. برای این روستا و روستای "سرقلعه" سال ۱۳۹۷ جاده ای خاکی احداث کردند. و در حال حاضر برق رسانی و نصب دکل مخابراتی نیز در دست اقدام بودند که برای مردم روستا نوید بخش هست.

در ابتدای روستا به اهالی آن برخوردیم و بعد از سلام و احوال پرسی و گرفتن اطلاعات از مسیر ، یکی از ساکنان همراه ما شد و جای مناسبی برای کمپ شبانه ما پیشنهاد داد. ساعت ۱۶ به محل کمپ رسیدیم و چادرهای خود را برپا کردیم. شب خاطره انگیزی را سپری کردیم.

جمعه صبح بعد از بیدار شدن و جمع آوری وسایل و چادر ها ساعت ۶:۱۵ حرکت را از سر گرفتیم. شب گذشته یکی از اهالی روستا (لقمان احمدی) پیشنهاد داد که راهنمای مسیر ما باشد و با توجه آشنایی بومی ها نسبت به منطقه از این پیشنهاد استقبال کردیم. صبح زود به گروه ما پیوست و ما ادامه مسیر را با راهنمایی ایشان پیش گرفتیم. مسیر آبشار را هم می‌توان از کف دره پیمایش کرد و هم از طریق پاکوب مشخصی از دامنه‌های کوه عبور کرد. مسیر ما از دامنه‌های کوه بود و در راستای جنوب شرق ادامه داشت. ساعت ۸:۳۰ به آبشاری در مسیر برخوردیم که با نام "مرهوا" یا آبشار تنگ " کُوْرا " معرفی شد. صبحانه را در همین محل میل کردیم. پس از توقفی که داشتیم ادامه مسیر را از سر گرفتیم.

در دوردست و در دامنه های کوه گره چند آبشار کم اب دیگر نیز مشاهده کردیم که در ماه اسفند تا اوایل ماه اردیبهشت پر آب هستند. همین طور بالاروی ما ادامه داشت تا ارتفاع تقریبی ۲۲۰۰ متر پیش رفتیم. در نهایت ساعت ۱۰:۴۰ به پای آبشار "چنجوله" رسیدیم. آبشار طبقاتی هست و چند آبشار کوچک نیز بالا دست جریان دارند. ارتفاع خود آبشار حدود ۷۰ متر تخمین زده می‌شد. چند عکس یادگاری با آبشار و مناظر اطراف گرفتیم. و سپس راه برگشت را پیش گرفتیم.

مسیر برگشت را از کف دره انتخاب کردیم. مسیر چالش خاصی نداشت. چند بار از عرض رودخانه عبور کردیم. با استراحت های منظم و متوالی مسیر را طی کردیم و ساعت حدود ۱۴ به روستا رسیدیم. ناهار مفصلی میل کردیم و سپس سوار نیسان که در خود روستای ده دلی منتظر ما بود شدیم. در قسمت های خاصی از روستای ده دلی آنتن دهی موبایل وجود داشت ولی در اکثر مسیر تماس ممکن نبود.

ساعت ۱۸:۳۰ به روستای لشتر رسیدیم و بعد از جمع آوری وسایل سوار وسایل نقلیه شخصی شدیم و راهی دیار خود شدیم.

مجموع پیمایش حدود ۲۵ کیلومتر

ارتفاع پایین ترین نقطه: حدود ۱۲۳۰ متر

ارتفاع بالاترین نقطه صعود شده: حدود ۲۲۰۰ متر

مجموع ارتفاع صعود شده در دو روز حدود ۱۴۹۰ متر

مجموع کاهش ارتفاع در دو روز حدود ۱۳۷۰ متر

وضعیت آب و هوا :

تمام روز ها آفتابی - کمینه دما منفی ۱ - بیشینه دما مثبت ۱۸ درجه

وزش باد حدود ۲ الی ۵ کیلومتر