دشت هایی چه فراخ

کوه هایی چه بلند

در گلستانه چه بوی علفی می آمد

من در این آبادی، پی چیزی می گشتم

پی خوابی شاید،

پی نوری، ریگی، لبخندی

پشت تبریزی ها غفلت پاکی بود، که صدایم می زد.

روز ۲۰ مهر ۱۴۰۳ طبق هماهنگی های انجام شده ساعت ۳:۵۰ بامداد از شهرکرد با یک دستگاه مینی‌بوس بنز به سمت بخش ناغان حرکت کردیم.

بعد از عبور از شهرک کیان ، بهرام آباد ، طاقانک ، شمس آباد ، خراجی به سمت جاده شلمزار ادامه داده و سپس به سمت گهرو و در ادامه از روستای زوردگان و تالاب چغاخور و تالاب سولگان عبور کرده و وارد ناغان شدیم. از ناغان باید به سمت روستاهای دهنو و باجگیران و سپس وارد گردنه باجگیران شده و پس از جاده پر پیچ و خم ، از گل سفید ، دوپلان و رحیم آباد عبور کرده و به دو راهی جاده آسفالت سرتنگ محمود می‌رسیم و به سمت راست می پیچیم. ساعت ۶:۲۰ به شهرک "سرتنگ محمود" می‌رسیم و از مینی بوس پیاده می شویم.

"سرتنگ محمود"، روستایی از توابع بخش ناغان ، شهرستان کیار و در دهستان مشایخ در استان چهارمحال و بختیاری واقع گردیده است. به علت خطر رانش زمین در محل قدیم روستای سرتنگ محمود به محل امن تری در بالادست انتقال داده شده و به شهرک تبدیل شده است.

پس از معارفه و تعیین وظایف توسط سرپرست برنامه ، کوهپیمایی را در جهت کلی شمال غرب آغاز می کنیم. از بین درختان بلوط عبور کرده و خود را به تنگه می‌رسانیم. در ابتدای تنگه صبحانه را صرف کردیم. بعد از وقفه ای که داشتیم ساعت ۷:۴۰ مسیر را به سمت شمال شرق و از طریق راه مالروی مشخصی و در جهت جریان رودخانه ادامه دادیم. هوا بسیار مطبوع و دلپذیر هست و از هر لحظه ای که در این طبیعت قدم برمی‌داریم قدردان هستیم. پس از سه بار عبور از عرض رودخانه به سمت سمت چپ دامنه کوه رفته و بالاروی را به سمت شمال غرب شروع می کنیم. شیب متوسطی را رد می‌کنیم و وارد جاده خاکی که به سمت روستای "اَرجُل" ادامه دارد می‌رویم. ساعت ۹:۳۰ به روستای ارجل رسیده و از داخل روستا عبور کرده و در داخل دره پهنی در جهت شمال غرب پیمایش انجام می‌دادیم.

"ارجل"، روستایی از توابع بخش مركزی شهرستان اردل ، در دهستان دیناران و در دامنه‌ی کوه "هفت چشمه" واقع شده است.

ساعت ۹:۵۵ به چشمه گوارایی در کنار باغات روستا رسیدیم و در همان محل توقف و استراحتی مفصل انجام دادیم. ساعت ۱۰:۳۵ حرکت را از سر گرفتیم. در جهت شمال و در پاکوب مشخصی ادامه می‌دادیم. سی دقیقه از پیمایش نگذشته بود که به کنار رودخانه "آبسرده" رسیدیم. در جاده خاکی که یک سمت آن به شیلات و یک سمت به روستای "شوران" می‌رسید، برخلاف جریان رودخانه پیمایش می‌کردیم. ساعت ۱۱:۵۰ بود که به شالیزارهای منطقه رسیدیم و با توجه به بدمسیر بودن این سمت دامنه ، از عرض رودخانه عبور کرده و به دامنه سمت راست خود را رساندیم. در محل مناسبی برای نهار توقف کردیم. پس از صرف نهار ساعت ۱۳:۴۵ حرکت را از سر گرفتیم. در جهت غرب و سپس در جهت کلی شمالی کوهپیمایی را ادامه دادیم. آسمان آبی با لکه ابرهای سپید و توپولو ، رودخانه ، شالیزار ها و رنگ سرخ خاک تلفیق این همه زیبایی منظره بی بدیلی پدید آورده بود. در نهایت ساعت ۱۴:۴۰ به روستای "کری چهاربنیچه" رسیدیم.

"کری چهاربنیچه" نیز روستایی از توابع دهستان دیناران است. بنیچه به معنای ریشه است و چهار بنیچه یعنی گرفته شده از چهار ریشه. چهار برادر //منطقهٔ کری چهار بنیچه نام چهار طایفه چهار برادران وابسته به هم در چهار روستای نزدیک به هم است.

چشمه پر آبی در بالای روستا جریان داشت که تمام شیلات ها و باغات این قسمت را تأمین می‌کرد. ساعت حدود ۱۶:۲۰ مینی بوس به روستا رسید و بعد از سوار شدن همنوردان به سمت شهرکرد رهسپار شدیم.

مجموع پیمایش حدود ۱۳ کیلومتر

ارتفاع پایین ترین نقطه: حدود ۱۷۰۰ متر

ارتفاع بالاترین نقطه : حدود ۲۰۵۰ متر

مجموع ارتفاع صعود شده در یک روز حدود ۴۰۰ متر

مجموع کاهش ارتفاع در یک روز حدود ۵۹۰ متر

وضعیت آب و هوا :

جمعه آفتابی - میانگین دما ۲۵ درجه

وزش باد حدود ۵ الی ۱۰ کیلومتر