"زردکوه" یا به گویش محلی "کوه زرده" کوهستانی در زاگرس مرکزی است، که در شهرستان کوهرنگ و استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد. این رشته کوه از شمال غرب تا جنوب شرق هم آهنگ با حرکت کلی ساختار زاگرس واقع شده است.
زردکوه به دلیل توپوگرافی بسیار خاص و قرار داشتن بر سر راه سیستم‌های بارشی سودانی، مدیترانه ای و دریای سرخ پربارش‌ترین پهنه کوهستانی کشور و همچنین به برفگیرترین نقطه ایران و خاورمیانه معروف است این رشته کوه یکی از غنی‌ترین ذخایر طبیعی آب ایران است و از سرچشمه‌های اصلی رودخانه کارون و سرچشمه‌های اصلی زاینده‌رود به شمار می آید.
زردکوه بیش از ۱۰۰ قله اصلی و فرعی بالای ۳۰۰۰ متر دارد. تعداد قله های اصلی بالای ۴۰۰۰ متر نیز به ۲۰ قله می رسند.
کلونچین (۴۲۲۵ متر) ، شاه شهیدان ، دوزرده ، هفت تنان ، قنبرکش ، چگاله ، درویش کزلی ، نازی ، آب سفید ، پله بلند و سیردان از قله های مشهور کوهستان زردکوه به شمار می روند. در نقشه جدید که به همت آقای کوروش بلالی پور تهیه شده است اکثر قلل فرعی و اصلی زردکوه دارای نام شده اند. نام بیشتر قله ها از زبان محلی ، نام های رایج بین کوه نوردان، از نقشه های توپوگرافی و جغرافیایی و همچنین از روستاهای نزدیک، دره ها، چشمه ها، و یا پدیده های ویژه و مهم جغرافیایی گرفته شده است.
۱۰ بهمن ۱۴۰۳ است و تا این تاریخ برف خوبی در کوهستان زردکوه باریده است ،طبق هماهنگی قبلی روز چهارشنبه به اتفاق سه همنورد دیگر با یک دستگاه خودرو شخصی از شهرکرد به سمت چلگرد مرکز شهرستان کوهرنگ حرکت کردیم. برنامه تعیین شده صعود به قله "سیردان" یا "تپه طوسی" از قلل زردکوه است. این قله توسط گردنه "زرد چال" از خط الراس اصلی زردکوه جدا شده و موازی خط الراس اصلی و قله هایی همچون "پله بلند" و "پله مرو" کشیده شده است. در دامنه شمال شرق این قله چشمه کوهرنگ واقع شده است که بخشی از آب آشامیدنی شهرکرد و آبادی های دیگر را تامین می کند.
ساعت حدود ۹:۲۰ صبح به چلگرد رسیدیم و ماشین را در جای مناسبی پارک کرده و بعد از آماده شدن همنوردان ساعت ۹:۴۵ کوهپیمایی را آغاز کردیم. روز های گذشته برف نسبتاً خوبی در منطقه باریده بود و نوید یک برنامه دلچسب زمستانه را می‌داد. به سمت جنوب غرب حرکت کردیم و از کنار پیست اسکی چلگرد بالاروی را آغاز کردیم. ساعت ۱۱:۱۵ به بلندترین نقطه کوه کارکنان به ارتفاع تقریبی ۲۷۷۰ متر قدم گذاشتیم. هوا صاف و باد خاصی در منطقه نمی‌وزد. به استراحت می‌پردازیم و به تماشای رشته کوه زیبای زردکوه و لباس سپیدی که به تن کرده است. بعد از وقفه کوتاهی که داشتیم به سمت پایین حرکت را ادامه دادیم. ساعت ۱۲:۱۵ به پای چشمه ای رسیدیم و بطری های آب خود را پر کردیم. از کنار ساختمان قدیمی تأسیسات سد تونل اول کوهرنگ گذشتیم و بعد از عبور از پل فلزی همچنان در راستای جنوب غرب ادامه می‌دادیم. برف کوبی آهسته و پیوسته انجام می‌شد تا در نهایت ساعت ۱۵ به محل مناسبی برای شب مانی رسیدیم. و دو تخته چادر بر پا کردیم. بعد از صرف شام و چایی و تنقلات به داخل کیسه خواب می‌رویم و شب آرامی را سپری می کنیم.
روز پنج شنبه صبح بعد از بیدار شدن و خوردن صبحانه ، ساعت ۶:۳۵ آماده حرکت به سوی قله شدیم. طبق پیش بینی های هواشناسی بارندگی جزئی برف از عصرگاه انتظار داشتیم اما بر خلاف پیش بینی از همان ابتدای صبح بارش جزئی شاهد بودیم. بعد از کمی حرکت آسمان باز شد و نگرانی ما موقتا برطرف شد. کوهپیمایی ما در راستای شمال غرب پیش می‌رفت. بعد از تراورس در دامنه کم برف ساعت ۹:۴۰ به ابتدای یال اصلی می‌رسیم. دوباره هوا بسته می‌شود و مه همه جا را فرا می‌گیرد و بارش شدید برف شروع می‌شود. چون مسیر یال ایمن و مطمئن بود مسیر را آهسته پیش می‌رویم. بعد از سی دقیقه دوباره هوا آفتابی و دلپذیر می‌شود. کمی به تماشای رقص ابر ها و نظاره گر این طبیعت زیبا می‌شویم. اقیانوس ابر ها هر بیننده ای را از خود بی خود می‌کند. بر خلاف تصور مسیر یال قله سیردان از دور صاف و یک دست به نظر می آید اما در واقعیت پر از فراز و فرود و در قسمت هایی دارای صخره های تیغه ای است که در فصل زمستان با احتیاط باید از آن ها عبور کرد. اما اشتیاق و انرژی ادامه دادن بسیار بود و همچنان با برف کوبی و گذر از قسمت های صخره‌ای پیش می‌رفتیم. ساعت ۱۲:۲۰ دوباره نشانه‌های بسته شدن هوا به وجود آمد. در نهایت ساعت ۱۲:۴۹ در ارتفاع تقریبی ۳۸۲۰ متر توقف کردیم. و بنا به رعایت ایمنی و سلامت و به صلاحدید تصمیم به برگشت گرفتیم. از همان مسیر پیموده شده راه برگشت را پیش گرفتیم. هر چقدر رو به عصر می‌رفتیم نوسان تغییرات جوی بیشتر می‌شد گاهی ابر بود ، گاهی آفتاب و برای ما دیدن این تغییرات مفرح و لذت بخش شده بود. با کمی تغییر مسیر و سرعت گرفتن تیم ، ساعت حدود ۱۶ خود را به پای رودخانه آب سفید رساندیم و بعد از برداشتن آب و رفع تشنگی مسیر را به سمت چادر ها ادامه دادیم. برف کم و بیش بر سر ما می‌بارید که در نهایت ساعت ۱۶:۵۰ به محل کمپ خود رسیدیم. شام مفصلی میل کردیم. و شب دیگری را در دل کوهستان زردکوه سپری کردیم.
جمعه صبح کمی دیرتر از معمول از خواب بیدار شدیم و بعد از خوردن صبحانه و جمع آوری وسایل و چادر ها ساعت ۸:۳۰ کوهپیمایی را به سمت چلگرد از سر گرفتیم.روز جمعه نیز هوا بسیار مطبوع و بدون حتی یک لکه ابر و حتی وزش بادی آغاز شد. برف روز گذشته کمی جای پاهای قبلی را پر کرده بود ولی همچنان نمایان بودند. قدم به قدم پیش رفتیم و با استراحت های منظم و متوالی در طول مسیر در نهایت ساعت ۱۲:۳۰ به پای ماشین رسیدیم. و برنامه ما به سلامت و با خاطرات خوش به پایان رسید.

مجموع پیمایش حدود ۲۹ کیلومتر
ارتفاع پایین ترین نقطه: حدود ۲۳۳۰ متر
ارتفاع بالاترین نقطه صعود شده: حدود ۳۸۲۰ متر
مجموع ارتفاع صعود شده در دو روز و نیم حدود ۲۴۴۰ متر
مجموع کاهش ارتفاع در دو روز و نیم حدود ۲۴۴۰ متر

وضعیت آب و هوا :
چهارشنبه آفتابی - پنج‌شنبه ابری همراه با بارش برف - جمعه آفتابی - وزش باد حدود ۴ الی ۱۰ کیلومتر
کمینه دما حدود منفی ۱۰ - بیشینه دما حدود مثبت ۱۵ درجه